Aνεκτίμητες φωτογραφίες της Κρήτης 1911 – 1949 !!
Mια σπάνια συλλογή 80 φωτογραφιών από το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη και τα αρχεία Borel-Boissonnas.
Ένα ψηφιδωτό της ζωής του τοπίου και των μνημείων της Κρήτης, φτιαγμένο από περιηγητές του νησιού, που με μια φωτογραφική μηχανή, κατέγραψαν τα ανύποπτα καθημερινά στιγμιότυπα για πάντα. Και τα μετέτρεψαν με τη βοήθεια του χρόνου σε Ιστορία.
Λάκκοι, Οικογένεια Μάντακα. Fred Boissonnas – 1911
Χανιά. Fred Boissonnas – 1911
Χανιά, Βενετσιάνικη Πόρτα. Fred Boissonnas – 1920
Χανιά, Fred Boissonnas – 1911
Χανιά. Nelly’s – 1927
Βρύσες Αποκορώνου. Nelly’s – 1927
Σφακιανός. Nelly’s – 1939
Σφακιανοί. Nelly’s – 1939
Χανιά. Πλατεία 1866. Περικλής Παπαχατζιδάκης – 1949
Χανιά. Αγιος Νικόλαος, Σπλάντζα. Περικλής Παπαχατζιδάκης – 1949
Ηράκλειο. Έλλη Παπαδημητρίου – 1930
Ηράκλειο, Πλατεία Βαλιδέ Τζαμί. Nelly’s – 1927
Ζαρός, Μονή Βροντησίου. Nelly’s – 1939
Κρητικοί στο χωριό – 1934
Παραδοσιακή Ενδυμασία
Κεντρική Κρήτη. Nelly’s – 1927-39
Ανώγεια. Nelly’s – 1939
Αρκάδι, Nelly’s – 1927
Επαρχία Τεμένους, Μονή Παλιανής. Nelly’s – 1927
Ρογδιά Ηρακλείου. Nelly’s – 1927
Ηράκλειο, Κρήνη Μοροζίνι. Fred Boissonnas – 1920
Μαρώνια Σητείας, Ενετικός Νερόμυλος. Fred Boissonnas – 1911
Άγιος Νικόλαος. Fred Boissonnas – 1920
Πηγή: iscreta.gr
Ο Εμφύλιος μόλις έχει
τελειώσει. Οι άνθρωποι, μέσα σ’ αυτή τη χαώδη κατάσταση, προσπαθούσαν να
οργανώσουν τη ζωή τους. Ο αγώνας γινόταν για ένα πιάτο φαΐ, για ένα
τρύπιο παντελόνι ή φουστάνι, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν
βαρεθεί να πηγαινοέρχονται στον τσαγκάρη.
Για να βρεθούν όμως κι αυτά, ο αγώνας γινόταν κυρίως για τη δουλειά, για
το μεροκάματο. Οι διάφορες συντεχνίες, συγκεντρωμένες σε γνωστά στέκια,
περίμεναν από τα ξημερώματα τους εργολάβους, αλλά και απλούς ιδιώτες,
για να τους δώσουν δουλειά.
Η διαπραγμάτευση σκληρή, αδυσώπητη, απάνθρωπη μερικές φορές! Οι
ανειδίκευτοι και τα παιδάκια, στις δουλειές του ποδαριού.
Κάλτσες, τσατσάρες, πιαστράκια, καθρεφτάκια, ξυραφάκια και ότι χωρέσει ο
νους σου, που να μπορεί όμως να χωρέσει, σ’ ένα τελάρο κρεμασμένο από
το λαιμό. Σ’ όλους αυτούς, μπορείς να προσθέσεις και τους χιλιάδες
επαρχιώτες, που έφταναν κάθε μέρα με τρένα και λεωφορεία,
εγκαταλείποντας τα χωριά τους, με την ελπίδα μιας καινούργιας ζωής.
Η εσωτερική μετανάστευση κράτησε χρόνια και χρόνια, ώσπου η Αθήνα, η
Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας, γίνουν τα σημερινά τέρατα, που
όλους μας δυναστεύουν. Τα τεφτέρια των τσαγκάρηδων, των ραφτάδων και
πιο πολύ των μπακάληδων, έπαιρναν κάθε μέρα φωτιά.
«Μισή οκά ζάχαρη, μισή ρύζι, ψωμί και … γράφτα!».
Οι δρόμοι χωμάτινοι, νερό από τις βρύσες στις γωνιές των τετραγώνων και
ηλεκτρικό ρεύμα, μόνο για το ένα τρίτο των Ελλήνων!
Παραδοσιακό έθιμο Χριστουγέννων και Πάσχα, η προσφορά προϊόντων διαφόρων
εταιρειών, προς την Ελληνική αστυνομία. Τα φορτηγά τους ξεφόρτωναν το
εμπόρευμα γύρω από τον τροχονόμο κι έφτανε στιγμή, που οι διαβάτες
μπορούσαν να διακρίνουν από μακαρόνια μέχρι καφέδες και από ταλκ μέχρι
σαμπουάν και περιοδικά, πουθενά όμως το όργανο της τάξης, που είχε χαθεί
πίσω από τις προσφορές!
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/spanies-fotografies-apo-tin-ellada-toy-1950-1965/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/spanies-fotografies-apo-tin-ellada-toy-1950-1965/
Ο Εμφύλιος μόλις έχει
τελειώσει. Οι άνθρωποι, μέσα σ’ αυτή τη χαώδη κατάσταση, προσπαθούσαν να
οργανώσουν τη ζωή τους. Ο αγώνας γινόταν για ένα πιάτο φαΐ, για ένα
τρύπιο παντελόνι ή φουστάνι, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν
βαρεθεί να πηγαινοέρχονται στον τσαγκάρη.
Για να βρεθούν όμως κι αυτά, ο αγώνας γινόταν κυρίως για τη δουλειά, για
το μεροκάματο. Οι διάφορες συντεχνίες, συγκεντρωμένες σε γνωστά στέκια,
περίμεναν από τα ξημερώματα τους εργολάβους, αλλά και απλούς ιδιώτες,
για να τους δώσουν δουλειά.
Η διαπραγμάτευση σκληρή, αδυσώπητη, απάνθρωπη μερικές φορές! Οι
ανειδίκευτοι και τα παιδάκια, στις δουλειές του ποδαριού.
Κάλτσες, τσατσάρες, πιαστράκια, καθρεφτάκια, ξυραφάκια και ότι χωρέσει ο
νους σου, που να μπορεί όμως να χωρέσει, σ’ ένα τελάρο κρεμασμένο από
το λαιμό. Σ’ όλους αυτούς, μπορείς να προσθέσεις και τους χιλιάδες
επαρχιώτες, που έφταναν κάθε μέρα με τρένα και λεωφορεία,
εγκαταλείποντας τα χωριά τους, με την ελπίδα μιας καινούργιας ζωής.
Η εσωτερική μετανάστευση κράτησε χρόνια και χρόνια, ώσπου η Αθήνα, η
Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας, γίνουν τα σημερινά τέρατα, που
όλους μας δυναστεύουν. Τα τεφτέρια των τσαγκάρηδων, των ραφτάδων και
πιο πολύ των μπακάληδων, έπαιρναν κάθε μέρα φωτιά.
«Μισή οκά ζάχαρη, μισή ρύζι, ψωμί και … γράφτα!».
Οι δρόμοι χωμάτινοι, νερό από τις βρύσες στις γωνιές των τετραγώνων και
ηλεκτρικό ρεύμα, μόνο για το ένα τρίτο των Ελλήνων!
Παραδοσιακό έθιμο Χριστουγέννων και Πάσχα, η προσφορά προϊόντων διαφόρων
εταιρειών, προς την Ελληνική αστυνομία. Τα φορτηγά τους ξεφόρτωναν το
εμπόρευμα γύρω από τον τροχονόμο κι έφτανε στιγμή, που οι διαβάτες
μπορούσαν να διακρίνουν από μακαρόνια μέχρι καφέδες και από ταλκ μέχρι
σαμπουάν και περιοδικά, πουθενά όμως το όργανο της τάξης, που είχε χαθεί
πίσω από τις προσφορές!
σάρωση0001
Το κατάστημα έκλεισε. Για καλό και για κακό, αναρτήθηκε και ο αριθμός
αδείας, μη μπλέξουμε και με τα δικαστήρια! Όσο για την ορθογραφία; Ποιος
νοιάζεται; Ο μικροπωλητής που ξεκουράζεται ή κάποιος ταλαίπωρος
διαβάτης που βρήκε αποκούμπι, παίρνει έναν μικρό υπνάκο!
σάρωση0002
Θερμαντικές ύλες όλων των ειδών. Ο καστανάς έτοιμος να γεμίσει το χωνάκι
με τον χειμερινό καρπό και ο καρβουνιάρης προσπαθεί να ισορροπήσει τη
ζυγαριά του με τα κάρβουνα, για τον αόρατο πελάτη!
σάρωση0003
Έξω από κάποιο γήπεδο, το κοριτσάκι δείχνει την πραμάτεια του, που δεν
είναι άλλη από την «Αθλητική Ηχώ». Η ποδιά προστατεύει το φουστανάκι του
από το μελάνι, που έβγαζαν αφειδώς οι εφημερίδες της εποχής! Δίπλα, το
καρότσι με τους ξηρούς καρπούς. Πλησιάζουν Χριστούγεννα και ξεκινά το
εορταστικό τουρνουά των ομάδων της Αθήνας.
σάρωση0004
Πολλοί κοιτάζουν, ένας αγοράζει! Έχεις όμως και κάτι τιμές, βρε παιδί
μου! 3.200 η οκά τα πορτοκάλια; Άσ’ το καλύτερα!
σάρωση0005
Κάποτε πίναμε και γάλα κανονικό. Όχι νεροζούμι στο χρώμα του γάλακτος! Ο
γαλατάς, κάθε πρωί στην ώρα του και η πληρωμή κάθε Σάββατο. Δεν ήμασταν
όμως εντελώς σίγουροι, πως είναι ο γαλατάς, αυτός που μας χτυπάει την
πόρτα!!
σάρωση0006
Ανταλλακτικό εμπόριο. Επιστρέφει το μπουκάλι για να πάρει μερικά
μανταλάκια.
σάρωση0007
Αγώνας ταχύτητας! Από το τυπογραφείο, οι εφημερίδες στον ώμο και γραμμή
για τον πάγκο ή οποιαδήποτε καλή περαντζάδα, που να μπορεί να πουληθεί
το εμπόρευμα. Όταν δε είχε έκτακτο παράρτημα, σήμαινε επιστράτευση για
τους εφημεριδοπώλες!
σάρωση0008
Ωραίος σαν υφασματέμπορας! «Γνήσιο Εγγλέζικο, μάγκες! Μισή τιμή από τα
μαγαζιά! Όποιος προλάβει!»
σάρωση0048
Πουλούν και τύχη, μα η τύχη δεν τους βοηθά. Αν και πολυτεχνίτες, ούτε
λουστράρισμα, ούτε τζόγος! Μαύρα κεσάτια!
σάρωση0009
Εργάτες ακροβάτες! Γκρέμισμα κτηρίου μ’ έναν κασμά κι έναν λοστό!
Σάρωναν τα εργατικά ατυχήματα.
σάρωση0012
Μ’ αίμα χτισμένο, στις Δραπετσώνες της Ελλάδας.
σάρωση0014
σάρωση0015 σάρωση0016 σάρωση0017 σάρωση0027
Είχαμε κάποτε και εργοστάσια παπουτσιών! Υπό το άγρυπνο βλέμμα του
αφεντικού, φυσικά!
σάρωση0019
σάρωση0018
Η οικοδομή δεν ήταν ακόμη στα καλύτερα της. Η ανεργία μεγάλη και το
ρίξιμο του μπετόν με τον τενεκέ, σκληρή δουλειά μα έδινε μεροκάματα.
σάρωση0022 σάρωση0021 σάρωση0020
Γαζώτριες, κοπτοράπτριες. Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες σε όλη τη χώρα,
στελέχωναν μερικές χιλιάδες βιοτεχνίες και βιομηχανίες, για περισσότερα
από σαράντα χρόνια.
σάρωση0024
σάρωση0025
σάρωση0023
Αφίσα του ΙΚΑ το 1963. Ήδη από το 1950 είχαν καταγραφεί άπειρα εργατικά
ατυχήματα
Το ΙΚΑ «πασχίζει» να περιορίσει τα εργατικά ατυχήματα, με αφισούλες! Από
τους τόπους δουλειάς, δεν περνά ούτε απ’ έξω!
σάρωση0026
Και όμως, οι βιομηχανικοί εργάτες και εργάτριες, εκείνα τα χρόνια ήταν
πολλοί. Τώρα;
σάρωση0030 σάρωση0031 σάρωση0028 σάρωση0029 σάρωση0032
Ξυπόλυτος σερβιτοράκος!
σάρωση0033
Τα δολάρια της Αμερικάνικης βοήθειας, τα μασούσαν οι ημέτεροι και οι
χαρακτηρισμένοι πολίτες Β! κατηγορίας, δεν έβρισκαν δουλειά ούτε στα
σκουπίδια της γειτονιάς τους! Ο μόνος δρόμος που απέμενε, ήταν ο δρόμος
της ξενιτιάς και τον ακολούθησαν πολλοί. Άλλη μια Ελλάδα σκορπίστηκε στη
Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Αμερική και την Αυστραλία και τάιζε με τα
εμβάσματα της για πολλά χρόνια, αυτούς που έμειναν πίσω.
σάρωση0034
Έλληνες φεύγαν για την ξενιτιά
σάρωση0036
Η λύπη στα μάτια των μεγαλύτερων. Φεύγουν για την Αργεντινή. Ξέρουν ότι
δε θα ξαναγυρίσουν
σάρωση0038 σάρωση0037
Οι φαντάροι φεύγουν “εθελοντικά” για την Κορέα. Αποχαιρετούν τις
οικογένειες τους. Δεν ξέρουν αν θα ξαναγυρίσουν. Ελπίζουν!
σάρωση0042 σάρωση0040
Ο άντρας της βασίλισσας Φρειδερίκης, Παύλος, αποχαιρετά τους φαντάρους
που φεύγουν για την Κορέα διά χειραψίας, με σκυμμένο το κεφάλι.
σάρωση0040
Η πολύπαθη «Ομόνοια» ανακαινίζεται.
σάρωση0010 σάρωση0045
Ο Κ. Καραμανλής επιβλέπει, παρέα με τον Ράλλη.
σάρωση0046
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/spanies-fotografies-apo-tin-ellada-toy-1950-1965/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/spanies-fotografies-apo-tin-ellada-toy-1950-1965/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου